سطح داخلی شیلنگهای رادیاتور سیلیکون در مقایسه با شیلنگ های لاستیکی سنتی به ویژه صاف و یکنواخت است. این صافی احتمال بقایای ، خاک یا ذرات انباشته در شیلنگ را به حداقل می رساند. با وجود سطح سخت تر ، شکافهای میکروسکوپی بیشتری وجود دارد که آلاینده ها می توانند حل و فصل شوند و منجر به انسداد احتمالی شود. سطح سیلیکون صاف اجازه می دهد تا خنک کننده بدون تلاطم یا وقفه آزادانه جریان یابد و احتمال ساخت آن را کاهش دهد. از آنجا که مناطق کمتری برای آلاینده ها وجود دارد ، شیلنگ جریان بدون مانع را حفظ می کند و از گردش خون خنک کننده کارآمد اطمینان حاصل می کند.
سیلیکون به دلیل مقاومت عالی شیمیایی خود شناخته شده است ، که نقش مهمی در جلوگیری از تخریب قرار گرفتن در معرض مایعات خنک کننده و سایر مایعات موتور دارد. شیلنگ های لاستیکی سنتی به دلیل خاصیت اسیدی یا خورنده برخی از خنک کننده ها ، به ویژه در شرایط درجه حرارت بالا ، می توانند به مرور زمان تجزیه شوند. این تخریب می تواند باعث شکننده شدن مواد شکننده ، ترک یا تشکیل زبری سطح شود ، که همه آنها می توانند بقایای خود را به دام بیندازند و به طور بالقوه منجر به انسداد می شوند. در مقابل ، ثبات سیلیکون در حضور مایع خنک کننده تضمین می کند که شیلنگ یکپارچگی خود را با گذشت زمان حفظ کند ، و از تخریب شیمیایی که می تواند فضای داخلی صاف آن را به خطر بیاندازد ، جلوگیری می کند. سیلیکون در برابر اکسیداسیون و تجزیه ناشی از خنک کننده ها ، روغن ها و ضد یخ مقاوم است و شیلنگ را از ترک ها و بی نظمی های سطحی که ممکن است مانع جریان شود ، دور نگه می دارد.
سیلیکون در مقایسه با لاستیک از ثبات حرارتی برتر برخوردار است و به آن اجازه می دهد تا حتی در دمای بالا موتور ، فضای داخلی انعطاف پذیر و صاف خود را حفظ کند. در دماهای شدید ، شیلنگ های لاستیکی سنتی می توانند نرم شوند یا گسترش دهند و باعث می شود سطح درونی آنها باعث از دست رفتن صافی شود. این می تواند منجر به تغییر شکل یا تشکیل جیب های کوچک شود که در آن آلاینده ها می توانند جمع کنند. با این حال ، شیلنگ های رادیاتور سیلیکون ، انعطاف پذیری و یکپارچگی ساختاری خود را حتی در دماهای بالا حفظ می کنند و یک سطح صاف و مداوم را حفظ می کنند که در برابر ساخت داخلی آلاینده ها مقاومت می کند. این تضمین می کند که شیلنگ در جلوگیری از انسداد ، حتی در شرایط سخت ، مؤثر است.
مقاومت سیلیکون در برابر تخریب شیمیایی و حرارتی نیز در جلوگیری از تشکیل بیوفیلم نقش دارد. بیوفیلم ها جوامع میکروبی هستند که می توانند در داخل شیلنگ ها شکل بگیرند وقتی ماده ارگانیک موجود در مایع خنک کننده با میکروارگانیسم ها ، به ویژه در محیط های مرطوب یا با پراکندگی بالا ترکیب می شود. این می تواند منجر به رشد باکتریها و رشد لجن یا بیوفیلم شود که می تواند جریان سیال را مانع کند. مقاومت سیلیکون در برابر استعمار میکروبی پتانسیل شکل گیری بیوفیلم را کاهش می دهد. سطح غیر متخلخل و ثبات شیمیایی آن ، نگه داشتن باکتری ها را دشوار می کند و اطمینان حاصل می شود که شیلنگ روشن و عاری از هرگونه ساخت بیوفیلم باقی مانده است ، که در غیر این صورت می تواند جریان خنک کننده را کاهش داده و بر راندمان خنک کننده موتور تأثیر بگذارد.
سیلیکون یک ماده غیر جذب کننده است ، به این معنی که رطوبت یا مواد شیمیایی را از خنک کننده جذب نمی کند. با گذشت زمان ، شیلنگ های لاستیکی ممکن است مقادیر کمی مایعات خنک کننده یا سایر مایعات را جذب کنند و منجر به تورم ، نرم شدن و تخریب نهایی شیلنگ شوند. این مایع جذب شده می تواند به عنوان یک زمین پرورش برای باکتری ها عمل کند یا در تشکیل لجن یا آلاینده های داخل شیلنگ نقش داشته باشد. در مقابل ، عدم نفوذ سیلیکون به جذب تضمین می کند که خنک کننده بدون نفوذ به مواد ، در شیلنگ محدود می شود. این همچنین به جلوگیری از تورم یا تجزیه مواد شیلنگ به دلیل واکنش های شیمیایی کمک می کند و اطمینان حاصل می کند که شیلنگ یکپارچگی و صافی خود را با گذشت زمان حفظ می کند. $ $ $